Cultuur, Vulkanen en Chickenbusses!

Hola chicos,

Vrijdag 15 mei was het tijd, om na een enorme kater maar een geweldige avond weer onze spullen te pakken. Onze volgende bestemming was Granada! En van iedereen hoorde wij dat Granada echt heel erg mooi is, dus we waren heel erg benieuwd. Wij vervolgde onze reis in de welbekende ´chickenbussen´. Dat zijn hele oude Amerikaanse schoolbussen die al lang zijn afgeschreven, maar die ze hier weer lekker oppimpen en gewoon nog 25 jaar gebruiken. Deze bussen zijn dus gemaakt voor kinderen en niet voor mensen van Nederlands formaat. Je zit daar dus sowieso al lekker opgevouwen op zo´n bankje. Dan komt het leukste, ze stouwen die bussen zo enorm vol dat er gewoon geen plaats meer is om te bewegen. (De volle buslijn 156 om 7.54 naar Eindhoven is er niks bij hahaha) Elke keer als we dachten dat er echt niemand meer bij kon, wisten ze er toch weer een paar mensen bij te stouwen. En dan wordt het helemaal leuk als iemand de bus weer uit moet.. Ook kan je bij een busstation goed opstappen, maar als je langs de weg staat te wachten op de chickenbus, dan staat ie amper stil, en moet je gewoon rennen om er in te kunnen springen. Vooral voor mannen zijn ze niet zo aardig, voor vrouwen met kinderen willen ze nog wel 2 seconden stil staan. Eenmaal in Rivas moesten we met de bus naar Granada. Hadden we in de bus naar Rivas onze backpack nog boven ons in het rek liggen, nee nu ging onze tas gezellig het dak op. Wat een fijn idee,, Gelukkig was deze bus niet zo vol. Het voordeel van deze bussen is dat ze super goed koop zijn. De duurste bus is namelijk minder dan 2 dollar, en je zit dan toch al vlot 2 uur in de bus. Eenmaal in Granada keek ik echt mijn ogen uit. Dit was wat ik had verwacht van Midden - Amerika voordat ik op reis ging. Een hele ouderwetse markt waar ze zakjes drinken verkopen, fruit, groeten.. waar de koeien gewoon over straat lopen. Het ziet er hier allemaal een stuk primitiever uit dan alle vorige bestemmingen waar we waren geweest. Na een tijdje zoeken en rondlopen hadden we ons hostel gevonden. Heel chill, met een zwembad en open keuken voor maar 6 dollar per nacht. Over het comfort van de bedden zullen we het maar niet hebben.. De dag daarna hebben we lekker gechillt, en hebben we rondgelopen door Granada en de toerist uitgehangen. ´s Avonds lekker gebbq´t met mensen van het hostel. 

Dinsdag stond de hele groep klaar om 10.00u om naar Laguna de Apoyo te gaan. Dat is een krater meer met een heerlijk klein strandje, waar je kon chillen, kayakken, tafeltennissen en nog veel meer. Echt een hele chille dag gehad hier. Het was ook echt een hele mooie omgeving, en hier was de natuur GROEN in plaats van dor en droog. ´s Avonds hadden we zin in pannenkoeken, boodschappen gedaan, alles gebakken,.. nouu die pannenkoeken waren niet te eten, wat bleek nou, hadden we tortilla meel gekocht in plaats van pannenkoekenmeel. SLIM...

Woensdag zijn we naar de Masaya markt gegaan. Dat is de grootste en goedkoopste markt van Nicaragua. We hadden gekozen voor de lokale markt en niet die van de toeristen, want die is natuurlijk veel duurder. Maar we hebben ons nog nooit zo bekeken gevoeld. We waren echt de enige blanke blonde mensen en iedereen keek ons aan. Mannen floten naar ons.. jep, beetje ongemakkelijk. Na 2,5 uur rondlopen hadden we het wel gezien, hebben we wat gegeten en zijn we weer naar het hostel gegaan. Het was super heet dus zochten we verkoeling in het zwembad! Om 17.00u hadden we afgesproken met Dorien en Pieter, die waren ondertussen ook aangekomen in Granada, wheeeuh gezellig! We hebben een gratis tour gedaan door Granada over de geschiedenis etc. Daarna hebben we pizza gegeten en lekker aan de bar gehangen in het hostel.

Donderdag waren er eeeeeindelijk genoeg mensen om de Island Tour te gaan doen. De hele week waren er maar 4 mensen die dit wilde doen, en ging het dus niet door, maar donderdag waren we opeens met 18 personen die meegingen. Gezellig met z´n allen in een bootje met gratis drankjes, heul gezellig! Eerst gingen we naar het Monkey Island (Aapjes eiland), iedereen kreeg een tomaat of banaan om naar de apen te gooien. Ik had mijn banaan nog steeds niet gegooid, dus toen de boot opeens heel dicht bij kwam, en een aapje heel dicht in een tak naar mij kwam kon ik de banaan zo aan hem geven. ZO LEUK! Daarna gingen we door naar een of ander luxe restaurant chill eilandje waar iedereen kon chillen en zwemmen. En we eindigde op een eiland waar een mooi uitkijkpunt was voor een prachtige zonsondergang. Wauw. We hebben daar heeel veel leuke grappige en mooie foto´s gemaakt. Daarna was het tijd om weer naar huis te gaan en zijn we lekker gaan slapen. 

Vrijdag 22 mei was het weer tijd om verder te gaan. Na een geweldige week in Granada met veel nieuwe vrienden, gingen we nu naar León. Na 4 uur reizen kwamen we eindelijk aan en zijn we met een fietstaxi naar ons hostel gebracht. Ja ook de fietstaxi moesten we een keer uitproberen. Maar het hostel zat al helemaal vol, dus konden we weer terug naar een ander hostel waar wel plaats was gelukkig. Heel chill met een grote keuken en fijne bedden! En weer gingen we meeten met Didi, want ja, die was ondertussen nog steeds in León haha, we zijn lekker uit eten gegaan en optijd naar bed gegaan, want we waren moe, en de dag daarna zouden we gaan VOLCANOBOARDEN!

Ja, daar was het zaterdag dus tijd voor. Om 7.30u ging de wekker en ik was meteen hartstikke zenuwachtig. Om 9.00u gingen we met de truck en een groep van 50 mensen naar de Cerro Negro vulkaan. Het was een uurtje rijden. We kwamen bij een huisje waar we 5 dollar entree moesten betalen, en daarna nog 5 minuten naar de vulkaan rijden. We kregen een fles water, een rugzak met onze beschermende kleding erin en een board. En toen begon de hike omhoog. We hadden 2 keer een korte pauze waarin ze ons wat gingen vertellen over de geschiedenis van de vulkaan. De Cerro Negro Vulkaan is de meest actiefste vulkaan ter wereld van deze soort. Hij bestaat al 160 jaar en is al 23 keer uitgebarsten. De hike was goed te doen en na een uurtje stonden we op de top van de vulkaan met een prachtig uitzicht. De wind was alleen echt suuuper hard. Op een gegeven moment kwam er zo´n harde windvlaag dat ik gewoon om viel haha. Daarna werd ons verteld dat als je de bovenste laag van het gravel weg deed, dat de grond dan super warm was, en ja, er kwam soms zelfs rook vanaf. Super gaaf om te zien. Daarna was het tijd om onze kleding aan te gaan doen. En dat was nog best een klus aangezien de wind zo sterk was. En toen was het tijd voor het VULCANOBOARDEN! Dat wil zeggen, zittend op een plank van de vulkaan af surfen. WAAAAAH. Ik had met Eline afgesproken dat ik eerst ging, omdat ik anders niet meer durfde. Maar het was zoooo gaaf, en ik wilde wel gillen, maar dat kon niet. Als je je mond open deed kwam al dat grind en gravel in je mond, super vies. Maar was zoooo blij dat ik het had gedaan! Kan weer op mijn ¨buiten comfortzone lijst´.  Daarna kwam Eline.. en Eline is Eline niet als dat weer eens anders moet gaan dan gepland. Eline kwam met 90 km per uur van de vulkaan af, kon niet meer remmen en crashte kei hard aan de onderkant van de vulkaan. Ze vloog over de kop en iedereen beneden zag dat het meteen goed fout kon zijn. Dus iedereen rende er op af. Ze zat onder de schrammen en wonden, een blauw oog en een kapotte gekneusde vinger, maar GELUKKIG  niks ernstigs! Om 15.00u gingen we terug met de truck en kreeg iedereen een biertje en een koek. Na deze dag heb ik lekker nog gekookt en zijn we vroeg in slaap gevallen! 

Zondag had Eline nog meer pijn dan gisteren. Best begrijpelijk, maar ze kon echt niet mee naar het strand helaas. Dus ben ik lekker samen met Didi gegaan. We zijn naar een heel chill strand gegaan met super hoge golven. We hebben lekker surfers zitten kijken en liggen bakken. ´s Avonds zijn we lekker uit eten gegaan met Didi, Dorien en Pieter. Want ja die waren ook al weer hier aangekomen. We gingen eten bij een Cubaans restaurant. Ik bestelde daar vrolijk een coca cola. Dat is dus iets wat je niet moet doen.. Cuba en Amerika liggen elkaar dus niet zo goed, dus werd ik de hele avond de coca cola girl genoemd. Maar wel heeeerlijk gegeten.

Ondertussen maken we zo veel mee dat de tijd zo enorm snel gaat. We hebben nog maar 5 weken te gaan en dan zijn we al weer terug in Nederland. Wij gaan hier nog even heeeeel erg genieten en chillen. We gaan nog naar een surfcompetitie kijken waar surfers over de hele wereld op af komen en daarna gaan we weer richtig Costa Rica, waar onze laatste 3 weekjes dan zijn.

Tot snel weer allemaal!

Heel veel liefs, 

Marit